Koniec tanich modułów PV? Nadchodzi fala upadłości i wzrost cen
Ceny międzynarodowych modułów fotowoltaicznych mogą wzrosnąć z obecnych 0,08–0,10 USD/W do 0,11 USD/W do końca 2025 r., a następnie do 0,13 USD/W w 2027 r. To efekt przewidywanej konsolidacji rynku, ograniczeń inwestycyjnych w Chinach i presji kosztowej, mimo wciąż dużej nadpodaży.
Ceny modułów PV rosną mimo nadpodaży
Według Clean Energy Associates (CEA), globalne ceny modułów fotowoltaicznych zaczynają rosnąć. Średni poziom 0,08–0,10 USD/W w pierwszym kwartale 2025 r. ma osiągnąć 0,11 USD/W do końca roku i 0,13 USD/W w 2027 r.
Pomimo ograniczeń inwestycyjnych wprowadzonych przez chińskie Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych, nadpodaż wciąż dominuje. Dostawcy reagują na niskie ceny cięciem kosztów i czasowym wyłączaniem mocy produkcyjnych, jednak sytuacja finansowa sektora pozostaje napięta.
CEA zaznacza, że rynek czeka fala konsolidacji. Wielu producentów, produkujących poniżej kosztów, może opuścić branżę już w 2025 r.
Zmiany w technologii i globalnych mocach produkcyjnych
Obecna globalna moc produkcyjna modułów PV w Chinach wynosi 1040 GW, co oznacza wzrost w porównaniu do 996 GW pod koniec 2024 r., ale wciąż poniżej prognozy 1218 GW na 2025 r.
Nowoczesne technologie, takie jak heterozłącze (HJT) i kontakty tylne (BC), stanowią obecnie łącznie 12% globalnych mocy – odpowiednio 7% (97 GW) i 5% (73 GW). Ich udział w instalacjach jest jednak nadal niewielki – poniżej 1% każda – ze względu na dominację technologii PERC w ostatniej dekadzie i niedawną ekspansję technologii TOPCon.
Zobacz również: Ogniwa TOPCon tracą sprawność. Oto, co powoduje degradację i jak temu zapobiec
Nowe technologie wypierają PERC z rynku
Zgodnie z raportem CEA, technologia PERC stopniowo znika z rynku na rzecz n-typowych rozwiązań, takich jak TOPCon i HJT. Rynki z barierami handlowymi, np. USA, nadal korzystają z mieszanek technologii, jednak na większości rynków produkty n-type wyznaczają obecnie punkt odniesienia dla kosztów projektów.
Technologia HJT zaczyna być konkurencyjna cenowo również w projektach wielkoskalowych, choć jej główne zastosowanie pozostaje w sektorze rozproszonym.
Koszty produkcji i zmienność cen surowców
W raporcie Q4 2024 CEA odnotowano, że średnie ceny sprzedaży modułów w Chinach były niższe niż koszty produkcji. Marże pozostają ujemne we wszystkich segmentach produkcyjnych.
Producenci nadal działają w warunkach silnej presji cenowej. Ceny polisilikonu w Chinach – kluczowego składnika ogniw – nie wykazują oznak odbicia z powodu nadpodaży i mogą pozostać poniżej kosztów jeszcze przez dwa lata. Dopiero od 2028 r. możliwy jest wzrost cen do poziomów pokrywających koszty, jeśli część producentów opuści rynek.
Zobacz również: pv.index: Stabilizacja cen, ale zapasy topnieją – marzec 2025 wg danych sun.store
Globalne zróżnicowanie kosztów i wpływ ceł
Raport CEA wskazuje na istotne różnice kosztowe w zależności od źródła komponentów i struktury łańcucha dostaw. Koszty produkcji modułów PV w USA są wyższe nawet o 17 centów/W w porównaniu z chińskimi odpowiednikami. Wynika to z ceł AD/CVD i ograniczeń importowych.
W Indiach z kolei ceny modułów PV wzrosły po zmianach w systemie zwrotów podatku VAT w Chinach. Mimo to rynek indyjski nadal korzysta z komponentów chińskich, choć rząd planuje zmiany, które wymuszą korzystanie z krajowych dostawców ogniw i modułów od 2026 r.
Logistyka i transport – nowe czynniki ryzyka
Koszty transportu międzynarodowego – w tym frachtu morskiego i transportu lądowego – miały spadkową tendencję pod koniec 2024 r., jednak w 2025 r. rosną ze względu na działania importerów, którzy próbują uprzedzić nowe regulacje celne.
Spodziewana jest dalsza zmienność kosztów logistycznych w zależności od polityki handlowej USA i dostępności komponentów poza Chinami.
Zobacz również: Energetyczny wyścig z czasem. Czy świat zdąży potroić moce OZE?
Źródło: Clean Energy Associates – PV Price Forecasting Report Q4 2024
Obserwuj
Może Cię również zainteresować
Grudziądzki blok CCGT na finiszu budowy. Rozruch jeszcze w 2025 roku
Budowa nowoczesnej elektrowni gazowo-parowej CCGT w Grudziądzu osiągnęła ponad 90% zaawansowania. Jak zapowiada inwestor – spółka Energa z Grupy ORLEN – jeszcze w tym roku planowany jest rozruch instalacji, a od 2026 r. blok ma świadczyć usługę mocową. Inwestycja wpisuje się w transformację energetyczną i zastępowanie węgla bardziej elastycznymi źródłami.
Polska kluczowym partnerem odbudowy Ukrainy: zielona energia i logistyka
Polska odgrywa kluczową rolę w odbudowie Ukrainy po rosyjskiej agresji. Podczas Ukraine Recovery Conference 2025 w Rzymie, ministra klimatu i środowiska Paulina Hennig-Kloska podkreśliła znaczenie zaangażowania Polski w procesy inwestycyjne, logistyczne i energetyczne. Polskie firmy, dzięki innowacyjnym technologiom, mają szansę stać się istotnym partnerem w zrównoważonej odbudowie Ukrainy.
WindEurope walczy z deficytem pracowników – nowe praktyki i cele dla młodych
WindEurope intensyfikuje działania na rzecz wzmocnienia ścieżek zawodowych i zwiększenia liczby wykwalifikowanych pracowników dla europejskiego sektora energetyki wiatrowej. Organizacja dołączyła do Europejskiego Sojuszu na rzecz Praktyk Zawodowych (EAfA), zobowiązując się do promocji karier technicznych oraz rozwijania oferty staży i praktyk w branży wiatrowej.
MIT rozdaje 1,2 mln dolarów na innowacje. Poznaj nowe przełomowe badania
MIT Energy Initiative (MITEI) przyznało ponad 1,2 mln dolarów na wsparcie siedmiu nowatorskich projektów badawczych z zakresu energii. W ramach programu Seed Fund naukowcy otrzymają po 175 tys. dolarów na rozwój swoich pomysłów przez dwa lata. Projekty obejmują szerokie spektrum tematów: od recyklingu metali ziem rzadkich po nowatorskie metody zarządzania energią w centrach danych.
Baltpool ostrzega: Polska potrzebuje danych, a nie spekulacji o biomasie
W ostatnich tygodniach w Polsce nasiliły się obawy dotyczące potencjalnego niedoboru biomasy. Jednak eksperci podkreślają, że nie ma twardych dowodów potwierdzających te przypuszczenia. Baltpool, międzynarodowa giełda biomasy, wzywa do oparcia toczącej się debaty na danych i faktach, a nie spekulacjach.
Międzynarodowe fundusze klimatyczne wsparły czystą energię miliardami
Międzynarodowe fundusze klimatyczne (MCF) przeznaczyły 7,8 mld USD na projekty czystej energii w latach 2015-2024. Najwięcej środków trafiło do Azji i Afryki. Fundusze te przyczyniają się do realizacji transformacji energetycznej poprzez finansowanie projektów wytwarzania energii, magazynowania oraz sektora końcowego.
Komentarze