Ogrzewanie elektryczne domu – które opłaca się najbardziej?

Koszty związane z ogrzewaniem domu należą do jednych z najwyższych rocznych wydatków związanych z jego eksploatacją. Przy czym to, jak wysokie będą nasze rachunki zależy nie tylko od stopnia termoizolacji budynku, ale i zastosowanego źródła ciepła. Pomimo tego, że powszechnie uważa się, że ogrzewanie elektryczne jest jednym z najdroższych, to wraz z rozwojem energooszczędnego budownictwa, coraz więcej osób skłania się ku jego zastosowaniu, doceniając jego wiele zalet. Które z elektryczne źródło ciepła jest najbardziej opłacalne?

Ogrzewanie elektryczne – decyduje się na nie coraz więcej osób

Wybór sposobu ogrzewania domu, nie należy do najłatwiejszych, zwłaszcza, że do dyspozycji mamy obecnie wiele możliwych do zastosowania rozwiązań. Warto przy tym podkreślić, że bez względu na to, na jaki system grzewczy się zdecydujemy, to i tak wydatki związane z ogrzewaniem domu będą wynosić średnio 70-80 proc. całkowitych kosztów jego użytkowania. Dlatego, tak ważne jest, aby decyzję o preferowanym źródle ciepła podjąć już na etapie planowania budowy domu lub jego modernizacji. Od tego bowiem zależeć będzie nie tylko wysokość rachunków za ogrzewanie, komfort użytkowania takiego systemu, ale i jego wpływ na środowisko naturalne.

Jednym z rozwiązań, które cieszy się rosnącą popularnością, zwłaszcza w budownictwie energooszczędnym, jest ogrzewanie elektryczne, polegające na przemianie energii elektrycznej w ciepło w elemencie oporowym, którym może być drut, pręt lub taśma metalowa. Tak duże zainteresowanie ogrzewaniem elektrycznym spowodowane jest przede wszystkim rosnącymi cenami gazu płynnego i oleju opałowego, przez co zmniejsza się różnica pomiędzy cenami energii elektrycznej i pozostałych paliw. Coraz większa jest również świadomość ekologiczna Polaków, którzy na pierwszym miejscu stawiają dbałość o środowisko naturalne. Trzeba jednak pamiętać, o tym, że o ile samo korzystanie z takiego systemu nie wiąże się z emisją szkodliwych substancji, o tyle już produkcja energii elektrycznej, do której zwykle wykorzystuje się węgiel, zdecydowanie nie jest ekologicznym procesem. Można to jednak zmienić montując panele fotowoltaiczne, ale o tym za moment. Ważne jest także, że ten sposób ogrzewania nie wymaga wysokich kosztów inwestycyjnych, a zasilane energią elektryczną urządzenia grzewcze, charakteryzują się wysoką sprawnością i wygodą (w porównaniu chociażby z korzystaniem z takich paliw stałych jak drewno czy węgiel).

Elektryczne źródła ciepła

Tak więc, pomimo tego, że ze względu na rosnące ceny prądu, ogrzewanie elektryczne powszechnie uważane jest za jedno z najdroższych, to i tak coraz więcej osób docenia jego zalety. Przy czym, ten rodzaj ogrzewania może być stosowany jako główne źródło ciepła lub pełnić funkcję ogrzewania uzupełniającego. Co ważne, ogrzewanie elektryczne doskonale sprawdzi się zarówno w przypadku domów jednorodzinnych, jak i mieszkań. Ponadto systemy grzewcze zasilane prądem są łatwe w montażu i obsłudze (ich instalacja jest znacznie mniej wymagająca i szybsza niż w przypadku centralnego ogrzewania). Również same urządzenia wykorzystywane do ogrzewania budynku energią elektryczną zajmują niewiele miejsca i w porównaniu do innych technologii, nie stanowią, aż tak dużego jednorazowego wydatku.

Warto tu od razu podkreślić, że ogrzewanie elektryczne to tak naprawdę wiele odmiennych systemów. Wielu osobom kojarzy się przede wszystkim z tzw. ogrzewaniem bezpośrednim, czyli z elektrycznym ogrzewaniem podłogowym (takim jak: przewody, maty, czy folie grzejne) lub grzejnikami. Jednak źródłem ciepła wykorzystującym elektryczność są także kotły elektryczne, które są w pełni bezobsługowym, nowoczesnym, komfortowym i przede wszystkim bezpiecznym rozwiązaniem (często stosuje się je wraz z kotłami na paliwa stałe). Na rynku dostępne jest również elektryczne ogrzewanie konwekcyjne i akumulacyjne (w postaci tzw. pieców akumulacyjnych) oraz pompy ciepła, które ok. 20 proc. energii elektrycznej pobierają z sieci (prąd niezbędny jest w ich przypadku do pracy sprężarki). Jak zatem widać, wybór sposobu rodzaju ogrzewania elektrycznego ma ogromne znaczenie, w zależności bowiem od określonego systemu grzewczego zupełnie różne mogą być koszty zarówno samej inwestycji, jak i eksploatacji.

Ogrzewanie konwekcyjne i akumulacyjne

Do przetwarzania energii elektrycznej w cieplną dostępny jest obecnie szeroki wybór urządzeń. Przy czym podejmując decyzję o zastosowaniu jednego z nich pod uwagę należy wziąć to, który ze sposobów zapewni nam odpowiednią temperaturę przy najniższych kosztach eksploatacyjnych. Do jednych z najczęściej stosowanych rozwiązań należy ogrzewanie konwekcyjne i akumulacyjne.

Ogrzewanie konwekcyjne

Jednym z najłatwiejszych w montażu urządzeń do przetwarzania energii elektrycznej w cieplną są grzejniki konwekcyjne w poszczególnych pomieszczeniach (każdy z własnym termostatem). W ich przypadku bowiem inwestor nie musi budować żadnej specjalnej instalacji grzewczej. Grzejniki konwekcyjne są:

• tanie, w sklepach dostępne są modele nawet za kilkadziesiąt złotych (których zakup odradza się ze względu na to że działają bezawaryjnie nie dłużej niż przez jeden sezon grzewczy) oraz te wyższej jakości w cenie 150 – 200 zł za sztukę;
• komfortowe, zwłaszcza, gdy grzejniki wyposażone zostaną w programatory czasowe (nawet te najprostsze wtykane do gniazdka). Kwestie instalacyjne sprowadzają się w ich przypadku jedynie do podłączenia do zasilania (włączony grzejnik konwekcyjny przetwarza na bieżąco energię elektryczną na ciepło poprzez naturalną konwekcję);
• lekkie i niewielkie, występują w wersji stojącej bądź jako modele przeznaczone do zamontowania na ścianie.

Należy tu jednak podkreślić, że rozwiązanie to nigdy nie należało do najpopularniejszych, głównie ze względu na wysoką cenę prądu w podstawowej taryfie (średnia cena 1 kWh dla gospodarstw domowych wynosi ok. 0,65 zł/kWh). Grzejniki konwekcyjne są zatem niedrogie, jednak już ich eksploatacja jest dość kosztowna, ponieważ stałe użytkowanie w mieszkaniu czy domu kilku grzejników konwekcyjnych podniesie rachunki za prąd o przynajmniej kilkaset złotych miesięcznie. Nowoczesne grzejniki coraz częściej jednak posiadają możliwość programowania pracy w blokach czasowych, dzięki czemu można dostosować intensywność ich pracy do tańszych stref taryfowych, co naturalnie przekłada się na zdecydowanie niższe koszty (przy założeniu, że cena prądu w taryfie dwustrefowej wyniesie 0,45 PLN/kWh, to roczne koszt ogrzewania wyniesie w budynku o powierzchni 100 m² ok. 4.600 zł).

Ten system grzewczy najlepiej sprawdzi się jako ogrzewanie uzupełniające (w przypadku kotła zasypowego i kominka) oraz w budynkach, które ogrzewane są sporadycznie (np. w domkach letniskowych czy działkowych). Ich użycie może mieć również sens w przypadku domów o skrajnie niskim zapotrzebowaniu na ciepło, zbliżonych do standardu pasywnego. Przy czym nieco oszczędności przynieść może zastosowanie za grzejnikami specjalnej folii termicznej odbijającej i kierującej ciepło w stronę ogrzewanego pomieszczenia.

Zalety grzejników konwekcyjnych:

• niska cena zakupu;
• brak kosztów montażu;
• ogrzewanie dowolnego rodzaju pomieszczeń;
• gwarancja komfortu termicznego;
• bezobsługowa i bezawaryjna praca;
• możliwość rozbudowy lub zmniejszenia instalacji grzejnej w zależności od potrzeb;
• powolne oddawanie ciepła.

Wady grzejników konwekcyjnych:

• wysokie koszty eksploatacyjne;
• możliwość ogrzania niewielkiej powierzchni przez pojedynczy grzejnik;
• niska moc (do 2.000 W);
• dość częsta awaryjność.

Ogrzewanie akumulacyjne

Kolejnym ze sposobów ogrzewania elektrycznego domów i mieszkań są piece akumulacyjne, które pod względem kosztów wytworzenia ciepła (co akurat w przypadku ogrzewania prądem jest najistotniejsze) wypadają zdecydowanie korzystniej niż grzejniki konwekcyjne (generują one koszty porównywalne z ogrzewaniem domu gazem ziemnym). Ponieważ w przypadku tego rodzaju ogrzewania dąży się do wykorzystania tańszej dwustrefowej taryfy G12, która jest szczególnie ceniona przez osoby z dużym zapotrzebowaniem na prąd, posiadającymi urządzenia grzewcze wykorzystujące energię (w tym i ogrzewanie akumulacyjnego), wytwarzające i gromadzące ciepło w godzinach taniej taryfy oraz ogrzewacze wody (np. bojler).

Obowiązujące w niej bowiem strefy niższej opłaty za prąd w godzinach 22:00-6:00 i 13:00-15:00 (a w taryfie G12w dodatkowo również w weekendy, święta i dni wolne od pracy) są bardziej korzystne cenowo niż w jednostrefowej taryfie G11. Przy czym oszczędność na centralnym ogrzewaniu elektrycznym wynika z tego, że piec akumulacyjny pobiera tanią energię elektryczną, produkując przy tym ciepło, które następnie gromadzi i oddaje w ciągu całego dnia. Tak więc, w godzinach obowiązywania niższych stawek, magazynowanie jest dość ciepła, żeby wystarczyło go na całą dobę. Jednak, aby możliwe było sprostanie dziennemu zapotrzebowaniu na ciepło urządzenie to musi posiadać przynajmniej dwa razy większą moc niż piec elektryczny, który funkcjonowałby bez przerwy.

Większość dostępnych pieców akumulacyjnych to urządzenia stojące (niektóre modele mogą być jednak powieszone na ścianie, czy zabudowane), które są zdecydowanie cięższe i większe niż grzejniki elektryczne. Rozmiary urządzenia uzależnione są od rodzaju i mocy, piece akumulacyjne:

• do 1 kW ważą 60-90 kg;
• przy 2 kW ok. 80-100 kg;
• przy 4 kW średnio 200 kg;
• przy 6 kW jest to ok. 250-300 kg.

Co ważne, dzielą się one na urządzenia ze statycznym i dynamicznym rozładowaniem. Pierwsze z nich są wersją prostszą i mniej komfortową, składającą się z bloku akumulacyjnego, w którym umieszczona jest grzałka elektryczna. W urządzeniach ze statycznym naładowaniem ogrzewana jest pewna masa akumulacyjna, która następnie oddaje ciepło (faza ta odbywa się samoczynnie i użytkownik nie ma nad nią żadnej kontroli). Zyskać można ją natomiast w przypadku pieców z tzw. dynamicznym rozładowaniem, w których dodatkowym elementem jest wentylator wymuszający przepływ powietrza wewnątrz urządzenia, a wraz z nim i oddawanie ciepła. Przy prawidłowej konfiguracji system ten nie ustępuje pod względem komfortu typowemu ogrzewaniu z grzejnikami ściennymi.

Pomimo tego, że ogrzewanie elektryczne akumulacyjne nadal uważane jest przez wiele osób za przestarzałe i mało praktyczne, to należy zaznaczyć, że w ostatnich latach udoskonalona została zarówno technologia działania pieców akumulacyjnych, jak i zmniejszeniu uległy ich wymiary. Obecnie urządzenia te wyróżniają się niezawodnością i wysoką sprawnością, generując znacznie mniejsze zużycie energii niż grzejniki konwekcyjne.

Zalety ogrzewania akumulacyjnego:

• brak kosztów instalacyjnych i konserwacji;
• łatwość montażu i eksploatacji;
• brak konieczności budowy komina i wydzielania pomieszczenia na kotłownię;
• niewygórowane koszty eksploatacyjne (przy wykorzystywaniu tańszej taryfy G12).

Wady ogrzewania akumulacyjnego:

• duży ciężar, co może spowodować np. konieczność wzmocnienia stropu i trudności podczas transportu);
• dość wysoki koszt zakupu urządzenia. Piece statyczne o mocy około 1,7 kW można kupić już za 1.000 zł, a droższe z dynamicznym rozładowaniem, o tej samej mocy za 2.000 zł (natomiast piece o największych mocach 5-6 kW kosztują już powyżej 3.000 zł);
• brak możliwości zastosowania w pomieszczeniach wilgotnych (obudowy pieców akumulacyjnych mają skłonność do korozji);
• ogrzewanie jedynie pomieszczenia, w którym znajduje się to urządzenie grzewcze;
  długi czas nagrzewania.

Kotły elektryczne

Do ogrzewania elektrycznego w domu można także zastosować kocioł elektryczny, który wyróżnia się dużym komfortem użytkowania, bezpieczeństwem i niemal stuprocentową sprawnością. Przy czym jego cena jest zazwyczaj dużo niższa niż podobnej mocy kotła gazowego lub olejowego. Nowoczesne i ekologiczne kotły elektryczne warto zastosować tam, gdzie nie ma możliwości podłączenia domu do sieci gazowej. Często stosowane są one w energooszczędnych budynkach, w których zajmują mało miejsca i można je zamontować praktycznie w dowolnym pomieszczeniu (mają niewielkie rozmiary i ładny design). Kotły elektryczne c.w.u. sprawdzają się także jako ogrzewanie elektryczne domu pasywnego. Ponadto instalacja kotła elektrycznego jest niedroga, nie wymaga bowiem przyłącza gazowego, budowy komina, kotłowni ani pomieszczeń na składowanie opału. Jedynym warunkiem jego montażu jest przyłącze elektryczne.

Co ważne, kotły elektryczne mogą stanowić samodzielne źródło ciepła lub też współpracować z innymi kotłami na paliwo stałe czy z kominkiem. Piec elektryczny do ogrzewania może mieć jedną lub więcej grzałek (od tego, ile ich posiada zależy jego moc). W tym drugim przypadku, włączają się one po kolei, wraz ze wzrostem zapotrzebowania na ciepło, dzięki czemu zwiększa się moc urządzenia grzewczego (sterowanie grzałkami może odbywać się automatycznie lub według preferencji użytkowników). Większość dostępnych kotłów elektrycznych to niewielkie urządzenia jednofunkcyjne, wykonane w wersji wiszącej (mogą one współpracować z zasobnikiem c.w.u., dzięki czemu jedno urządzenie zapewni także ciepłą wodę). W ofercie znajdują się również kotły stojące, zazwyczaj już o większej mocy i z wbudowanym zasobnikiem lub też ich tańsze rodzaje bez zasobnika (już bez możliwości podgrzewania c.w.u.).

Zalety kotła elektrycznego:

• wysoka, niemal stuprocentowa sprawność;
• łatwość użytkowania i montażu w dowolnym pomieszczeniu ze względu na mały rozmiar (nie wymaga również nawiewu i wentylacji);
• niższy koszt od ceny kotła gazowego lub olejowego o podobnej mocy (przykładowo, cena kotła elektrycznego z buforem 400 l to wydatek na poziomie 6.000 zł);
• bezpieczeństwo – brak ryzyka zaczadzenia;
• komfort użytkowania (nie trzeba usuwać popiołu);
• oszczędność – nie wymaga budowy komina czy pomieszczenia przeznaczonego na magazynowania opału;
• ochrona środowiska naturalnego – brak emisji spalin zanieczyszczających powietrze;
• modernistyczny design, które prezentuje się estetycznie w każdym pomieszczeniu;
• może stanowić samodzielne źródło ciepła, jak i być uzupełnieniem kotła na paliwa stałe (może współpracować również z kominkiem).

Wady kotła elektrycznego:

• wysoki koszt ogrzewania (rachunki);
• wymaga zasilania trójfazowego i instalacji dużych mocy (powyżej 6 kW), konieczne jest wówczas wystąpienie do rejonu energetycznego o zwiększenie przydziały mocy;
• niezbędne może okazać się przerobienie instalacji i przyłącza.

Promienniki podczerwieni

Decydując się na jedną z alternatywnych metod ogrzewania domu, można również postawić na promiennik podczerwieni, dzięki któremu możliwe jest uzyskanie poziomu i jakości ciepła porównywalnego do promieni słonecznych. Współczesny promiennik podczerwieni to urządzenie wygodne i zdrowe, które dzięki najnowszym osiągnięciom techniki wyróżnia się komfortem i bezpieczeństwem użytkowania. Aby jednak zrozumieć, jak działają cieszące się coraz większym zainteresowaniem promienniki podczerwieni, warto przypomnieć jakie są sposoby przekazywania ciepła. A więc może to być:

• konwekcja, opisana już wcześniej, w przypadku której powietrze ogrzewane przez grzejnik unosi się ku górze, pozostawiając niskie temperatury na wysokości posadzek. To oczywiście skutkuje niskim standardem ogrzewania i jego wysokimi kosztami;
• przewodzenie, które jest procesem wymiany ciepła między ciałami o różnej temperaturze pozostającymi ze sobą w bezpośrednim kontakcie (prowadzi do wyrównania między nimi temperatury). Przewodzenie obserwuje się powszechnie, chociażby przy przyłożeniu zziębniętych dłoni do ciepłego grzejnika;
• promieniowanie podczerwone (IR – infrared) to natomiast rodzaj promieniowania elektromagnetycznego o długości fal pomiędzy falami radiowymi, a światłem widzialnym. Emitują je każde ciało o temperaturze większej od zera bezwzględnego. (-273,15 °C). Promienniki podczerwieni ocieplają podłogi i ściany w pomieszczeniach, tak samo, jak słońce ogrzewa ziemię, co zapewnia efektywne i komfortowe ogrzewanie, a także w porównaniu z grzejnikami konwekcyjnymi – oszczędność energii.

Urządzenia, emitujące promienie podczerwone nazywane są promiennikami podczerwieni. Ich funkcjonowanie wymaga zastosowania określonego źródła zasilania. Z tego też względu wymienia się promienniki wodne, gazowe i elektryczne, które interesują nas tutaj najbardziej. Elektryczny promiennik IR w najprostszej wersji, to nic innego jak zwykła grzałka elektryczna, która osiągając coraz wyższą temperaturę (co najmniej 500 °C) i emituje promienie podczerwone, które jest znakomitym nośnikiem energii cieplnej. W przeciwieństwie do tradycyjnego grzejnika konwekcyjnego, nie jest w tym przypadku podgrzewane powietrze. Ciepło bowiem natychmiast (w przeciągu zaledwie kilku sekund od rozpoczęcia nagrzewania) przedostaje się do wszystkich obiektów, znajdujących się w danej przestrzeni (mebli, ścian czy ciał). Promienniki podczerwieni znajdują swoje zastosowanie w mieszkaniach i domach, jak i w obiektach przemysłowych (zapewniając możliwość ogrzania zarówno całej powierzchni, jak i wydzielonych przestrzeni). Przy czym w tych pierwszych stosuje się praktycznie tylko elektryczne promienniki ciepła w formie:

• paneli na podczerwień ściennych lub sufitowych;
• wolno stojących grzejników na podczerwień.

Natomiast w większych obiektach (np. halach produkcyjnych czy magazynach) stosuje się także promienniki gazowe o już nieporównywalnie większych mocy. Panele na podczerwień mogą pełnić funkcję lustra lub wyglądać jak obraz (na szkle można umieścić według własnych upodobań pejzaż lub zdjęcie rodzinne, są też promienniki będące równocześnie tablicą, po której można pisać markerem lub kredą). Przy czym konfiguracja rozmieszczenia grzejników uwarunkowana jest głównie od sposobu aranżacji pomieszczenia lub też od dostępności miejsca na ścianach. Wykonane z komponentów najwyższej jakości panele czy grzejniki na podczerwień o różnych rozmiarach i mocach, mogą posiadać wbudowany termostat z funkcję sterowania temperaturą w pomieszczeniu oraz sterowania temperaturą samego panelu grzewczego. Ma to szczególne znaczenie zwłaszcza w bezpieczeństwie ich użytkowania przez małe dzieci, chroniąc je przed przypadkowym poparzeniem.

Co ważne, panele na podczerwień doskonale sprawdzają się jako ogrzewanie podstawowe i dodatkowe, uzupełniające (np. instalacji podłogowej), zarówno w domach nowych, jak i modernizowanych. Przy czym dobrze dobrane elementy o odpowiedniej mocy nie powinny przysporzyć większych kosztów niż te, które wiążą się z korzystaniem np. z instalacji grzewczej gazowej. Jeśli chodzi o sam koszt zakupu promienników w postaci paneli na podczerwień o mocy 500 W, to kształtuje się on w granicach 600 – 900 zł (cena bardziej zaawansowanych technologicznie paneli grzewczych na podczerwień może wynosić nawet i powyżej 2.000 zł). Przy uwzględnieniu, że promiennik podczerwieni o tej właśnie mocy jest zdolny ogrzać wg producenta 6 m2 powierzchni lokalu, to przy zakupie panelu w cenie 900 zł, komplet dla:

• mieszkania o powierzchni 48 m2 to koszt ok. 7.200 zł;
• domu o powierzchni 150 m2 to ok. 22.500 zł.

Zalety promiennika podczerwieni:

• łatwy montaż (nie potrzeba projektu, zezwolenia, nadzoru, żeby zamontować ten system ogrzewania), niezbędny jest tylko dostęp do instalacji elektrycznej;
• długa żywotność i brak kosztów konserwacji (okres bezproblemowej eksploatacji wynosi ok. 25 lat);
• szybki efekt grzewczy;
• oszczędność miejsca, elegancja i funkcjonalność (możliwość montowania grzejników w pionie lub poziomie);
• prosta i mocna konstrukcja;
• energooszczędność – niskie koszty eksploatacji porównaniu z tradycyjnymi grzejnikami elektrycznymi;
• brak konieczności wydzielenia miejsca do przechowywania opału, kosztów jego transportu oraz przeładunku;
• brak pomieszczenia na piec oraz kosztów związanych z jego konserwacją, naprawą i obsługą;
• zbędność komina, jego konserwacji i okresowego czyszczenia;
• przyjazny alergikom (nie suszy powietrza oraz działa bez wzbijania kurzu i wywoływania cyrkulacji powietrza);
• brak strat ciepła tak jak ma to miejsce podczas jego transportu rurami od pieca do kaloryferów;
• bezpieczny – brak zagrożenia wybuchem oraz zaczadzeniem;
• radzi sobie z zawilgoceniem ścian i pleśnią;
• wpływa na szybszą regenerację tkanek i gojenie ran;
• możliwość integrowania paneli grzewczych z systemami solarnymi PV i wiatrowymi produkującymi prąd.

Wady promiennika podczerwieni:

• nie pozwala na wykorzystywanie go do ogrzewania wody (konieczne jest zatem znalezienie drugiego źródła energii, co generuje dodatkowe koszty);
• wysoki koszt zakupu paneli grzewczych na podczerwień (szczególnie w przypadku najnowszych rozwiązań (instalacja taka ma szansę się zwrócić już po ok. 3 latach, jednak tylko w przypadku dobrze wyizolowanych budynków);
• koszt tego ogrzewania uzależniony jest od cen prądu, na które użytkownik nie ma wpływu chyba, że posiada własną instalację PV;
• ten rodzaj ogrzewania nie opłaca się gdy dom nie jest prawidłowo ocieplony.

Piec indukcyjny

Kocioł indukcyjny, to nic innego jak piec elektryczny, który może być doskonałą alternatywą dla pieców na paliwo stałe, ogrzewanie gazowe. Piece indukcyjne to nowoczesne urządzenia grzewcze, wykorzystujące zjawisko indukcji elektromagnetycznej (wykorzystywanej już chociażby w popularnych kuchennych płytach grzewczych). Polega ono na zmianie strumienia pola magnetycznego przechodzącego przez cewkę kotła. Powstający w ten sposób prąd zapewnia efektywną pracę urządzenia. Proste w montażu i instalacji piece indukcyjne są nie tylko wydajne, ale mają również szerokie zastosowanie. Mogą bowiem służyć do ogrzewania lokali mieszkalnych i użytkowych, domów jednorodzinnych i wielorodzinnych, hal, zakładów produkcyjnych, szklarni, czy basenów i zbiorników wodnych. Ze względu na budowę rozróżnia się:

• piece indukcyjne bezrdzeniowe zasilane prądem przemiennym wielkiej częstotliwości;
• piece indukcyjne rdzeniowe, które mają w sobie rdzeń magnetyczny. Są one zasilanie prądem przemiennym o stosunkowo małej częstotliwości i to właśnie one najczęściej wykorzystywane są do ogrzewania domów.

Piece indukcyjne są nie tylko wydajne, zajmują również niewielką przestrzeń (urządzenia te nie potrzebują przygotowania specjalnego miejsca) i można je podłączyć do istniejącej już instalacji c.o. i c.w.u. Podczas pracy praktycznie wcale nie wytwarzają hałasu, a do zasilania potrzebują jedynie energii elektrycznej. Kotły indukcyjne nie wymagają również wiele pracy podczas montażu. Aby jednak urządzenia te działały efektywnie konieczne jest zadbanie o odpowiednią izolację termiczną budynku (straty ciepła mogą być zminimalizowane choćby poprzez ocieplenie stropu i ścian oraz wymianę nieszczelnych okien). Do ogrzewania większych mieszkań lub mniejszych domów idealnie sprawdzi się piec indukcyjny o mocy w zakresie od 4,5 kW do 6,5 kW. Należy tu jednak podkreślić, że są one drogie. Cena pieca indukcyjnego dla domu o powierzchni 160 m2 (moc urządzenia 9 kW) wynosi średnio ok. 14.000 zł. Do tego dochodzą również koszty związane z instalacją urządzenia.

Pamiętajmy jednak, że można uzyskać częściowy zwrot kosztów realizacji takiego przedsięwzięcia w ramach ulgi termomodernizacyjnej, programu Czyste Powietrze lub w przypadku przedsiębiorców programu – Energia Plus. Warto również mieć na uwadze to, że znaczne wydatki pochłonie również jego eksploatacja. Ponieważ decydując się na ogrzewanie domu piecem indukcyjnym, trzeba być przygotowanym na wyższe rachunki za prąd. Zawsze można je jednak obniżyć, bowiem sterownik umożliwia dopasowanie pracy pieca indukcyjnego do korzystania z taryf G12 i G12w, współpracę z instalacją PV oraz czujnikami temperatury.

Zalety pieca indukcyjnego:

• prosty montaż i instalacja;
• komfort w użytkowaniu;
• możliwość podłączenia do ogrzewania centralnego;
• zajmuje mało miejsca i jest kompatybilny z dowolnym systemem grzewczym;
• można go podłączyć do istniejącej już instalacji c.o. i c.w.u.;
• podczas pracy prawie wcale nie wytwarza hałasu;
• generuje oszczędności finansowe;
• brak konieczności posiadania komina i wentylacji;
• wygodne sterowanie elektroniczne;
• może ogrzewać zarówno pomieszczenia mieszkalne, jak i budynki o dużej kubaturze;
• brak konieczności dostosowywania systemu wentylacji;
• możliwość łączenia urządzenia w kaskady, dzięki czemu uzyskać można nieograniczoną moc grzewczą;
• wygoda i bezpieczeństwo (nie ma zagrożenia wybuchem);
• możliwość współpracy z fotowoltaiką, pompą ciepła, czy układem solarnym.

Wady pieca indukcyjnego:

• konieczność zapewnienia regularnych kontroli sprawności pieca;
• dość wysoki koszt urządzenia, który zwraca zwraca się w postaci mniejszych kosztów ogrzewania domu;
• zalecany jest przede wszystkim w budynkach z bardzo dobrą izolacją cieplną.

Piec elektrodowy

Piece elektrodowe ogrzewają domy już od ponad 20 lat, stanowiąc doskonałą alternatywę dla różnego rodzaju systemów grzewczych. Są one innowacyjnymi, ekologicznymi i niskoemisyjnymi urządzeniami, dzięki którym można ogrzać zarówno budynek (kocioł można zamontować w każdym pomieszczeniu, nawet mieszkalnym), jak i wodę użytkową. Co istotne, piec elektrodowy dużo lepiej sprawdzi się w parze z fotowoltaiką, która dostarczy całość lub część energii potrzebnej do jego pracy (koszty ogrzewania kotłem elektrodowym zbliżone są do ogrzewania gazowego).

Przy czym kotły elektrodowe doskonale sprawdzają się nie tylko w domach jedno- i wielorodzinnych, w których spełniają normy emisji spalin, przy pełnym lub mieszanym sposobie instalacji i jednoczesnym zachowaniu niskich kosztów ogrzewania, ale i w dużych budynkach (takich jak: biura, szkoły, budynki użyteczności publicznej czy hale produkcyjne i sportowe). Wszystko dzięki szerokiemu zakresowi mocy tych urządzeń grzewczych, jak i możliwości ich szeregowego bądź równoległego łączenia.

Poza tym, do zalet pieca elektrodowego należy również jego cena (kocioł elektrodowy o mocy 9 kW, który w zupełności wystarczy do ogrzania budynku o powierzchni 150 m2 wynosi bez pompy ok. 7.000 zł), jak i prosta zasada działania tego urządzenia. Ogrzewanie elektrodowe oparte jest bowiem na wydzielaniu ciepła przez przepływ prądu przez ośrodek ciekły połączony ze źródłem energii eklektycznej za pośrednictwem elektrod (w trakcie pracy pieca elektrodowego następuje zjawisko fizyczne zwane elektrolizą, które zmienia energię elektryczną na cieplną). Dzięki małej bezwładności cieplnej, piec elektrodowy w bardzo krótkim czasie nagrzewa instalację, po czym się wyłącza i czeka aż temperatura w układzie spadnie. Urządzenie to można podłączyć do centralnego ogrzewania (c.o.), wymiennika c.w.u., jak i poprzez będący w pobliżu bufor ciepła.

Co równie ważne, kotły elektrodowe są bezobsługowe i nie wymagają zaangażowania ze strony użytkownika (aby doglądać pracy kotła mogą oni korzystać ze specjalnej aplikacji). To niewielkich rozmiarów urządzenie grzewcze nie zajmuje dużo miejsca i można je z łatwością zawiesić na ścianie lub też wkomponować w zabudowę meblową. Instalacja z kotłem elektrodowym jest również dużo prostsza i tańsza od systemów na inne rodzaje paliw. Nie wymaga bowiem projektów i zezwoleń, jak i budowy komina oraz wentylacji. Odpadają także koszty związane z przystosowaniem kotłowni do korzystania z paliw stałych lub oleju opałowego, czy też doprowadzeniem do domu gazu ziemnego. Również jego użytkowanie jest tańsze niż kotłów na inne paliwa (nie wymaga corocznych przeglądów, czy czyszczenia komina i przewodów kominowych).

Zalety pieca elektrodowego:

• to jedno z najbardziej ekologicznych źródeł energii;
• małe gabaryty i prosta konstrukcja (brak ruchomych części, wirników, sprężarek, kompresorów, zaworów, przekładni czy palników);
• bezawaryjna i długa, bezproblemowa praca (jego żywotność szacowana jest na 50 lat, podczas gdy czas użytkowania kotła gazowego to zaledwie 10 lat);
• komfortowe użytkowanie (jest łatwy w obsłudze, ma małe gabaryty i ciężar;
• elastyczność użycia (można go zastosować w mieszkaniu, domu jednorodzinnym i pomieszczeniach gospodarczych, czy usługowych);
• oszczędność (niskie koszty inwestycyjne, sprawność energetyczna na poziomie 99,9 proc. i niskie zużycie prądu);
• zminimalizowany hałas (urządzenia można zamontować w holu, szafie, czy nawet na sąsiedniej ścianie od sypialni);
• brak pyłów, spalin i zanieczyszczeń;
• bezpieczeństwo (brak zagrożenia wybuchem, pożarem i zatruciem tlenkiem węgla);
• nie wymaga ani kominów ani innych dodatkowych instalacji;
• niska bezwładność cieplna;
• można nim ogrzać dom oraz c.w.u.;
• zakres temperatury pracy 0 °C – 85 °C (umożliwia podłączenie do instalacji zaprojektowanych do piecy węglowych);
• zdalne sterowanie przez Internet lub telefon GSM;
• niskie zużycie prądu (średnio 0,0067 kWh na ogrzanie 1m3 pomieszczenia w budynku pasywnym i różnicy temperatur 40°C).

Wady pieca elektrodowego:

• przywiązanie do dostawcy energii elektrycznej, który z różnych przyczyn może odciąć dopływ prądu do budynku;
• kiepska kompatybilność z różnymi typami grzejników i rur (zwłaszcza z żeliwnymi grzejnikami);
• konieczność utrzymywania oporu wody (nośnika ciepła) na stałym poziomie;
• przy wyborze elektronicznego sterownika należy zainstalować pompę (jest to konieczne ze względu na wrażliwość automatyzacji na ilość płynu chłodzącego w systemie);
• konieczne jest zabezpieczenie w postaci uziemienia w trakcie instalacji kotła elektrodowego;
• konserwacja raz na 2 lata – katody wymagają oczyszczenia materiałem ściernym (jednak ze względu na możliwość zalania pomieszczenia sugerowane jest, aby czynność tę wykonał hydraulik).

Elektryczne ogrzewanie podłogowe

Elektryczne ogrzewanie podłogowe (które wykonane może być z zastosowaniem m.in. przewodów grzejnych, mat grzejnych, czy folii grzewczych) staje się coraz bardziej docenianym systemem podnoszącym komfort i wygodę domowników. Ciągle jednak pokutuje przekonanie, że jest ono drogie. W rzeczywistości jednak tym systemem grzewczym można łatwo sterować, precyzyjnie określając zmiany temperatury w ciągu doby dla każdego z pomieszczeń niezależnie. Tak więc, elektryczne ogrzewanie podłogowe pracuje wyłącznie w zaprogramowanym cza