Mechanizmy wsparcia dla zielonej energii
Opłata OZE, wprowadzona od lipca 2016 roku, ma na celu wspieranie wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Mechanizmy takie jak system aukcyjny, taryfa gwarantowana (FIT), i dopłaty do ceny rynkowej (FIP) są kluczowymi elementami tego systemu. W przyszłości opłata ta ma wspomagać także produkcję energii w morskich farmach wiatrowych oraz w instalacjach wprowadzających biometan do sieci gazowej.
Wytwórcy zielonej energii uczestniczą w aukcjach OZE, gdzie zwycięzcy otrzymują gwarancję zakupu energii po ustalonej cenie. W przypadku, gdy cena rynkowa jest niższa, opłata OZE zapewnia środki na wypłatę różnicy dla producentów. Opłatę tę pobiera się od wszystkich odbiorców energii, co stanowi mechanizm równościowy.
Kształtowanie się stawek
Decydującym czynnikiem utrzymania zerowej stawki opłaty OZE były warunki rynkowe w 2023 roku. Indeks TGeBase przewyższał większość cen ofertowych, co wpłynęło na utrzymanie stawki na zerowym poziomie.
Opłata OZE, choć teraz zerowa, pełni kluczową rolę we wsparciu zielonej energii. Wspólna rywalizacja o ceny w aukcjach oraz stopniowe dołączanie nowych producentów zapewniają dynamiczny rozwój sektora odnawialnych źródeł energii.
Warto podkreślić, że choć wyzerowanie opłaty OZE stanowi pewne ułatwienie dla odbiorców energii, to w istocie jest ono znikome. Przykładowo, w 2022 roku wysokość opłaty OZE wynosiła 0,9 zł/MWh. W 2021 roku wynosiła ona natomiast 2,2 zł/MWh. W przypadku gospodarstw domowych mówimy zatem o oszczędnościach wynoszących od kilkunastu do maksymalnie kilkudziesięciu złotych rocznie.
…Ludzki Pan……